Τα Πιέρια όρη είναι ορεινός όγκος βορειοδυτικά του Ολύμπου. Η έκτασή τους μοιράζεται ανάμεσα στους Νομούς Ημαθίας, Πιερίας και Κοζάνης. Τα Πιέρια είναι ένα εκτεταμένο βουνό, εξαιρετικά δασωμένο και με χαρακτήρα. Δεν εντυπωσιάζει με το ύψος του αλλά με τις όμορφες και μακριές διαδρομές του και με την ηρεμία του τοπίου. Δέχεται πολλά χιόνια το χειμώνα και στις αρχές της άνοιξης. Η ψηλότερη κορυφή είναι το Φλάμπουρο (2.193 μ.). Τα Πιέρια είναι γνωστά για την πλούσια χλωρίδα τους, κυρίως για τα φυλλοβόλα δάση τους καθώς και για ορισμένα σπάνια είδη αγριολούλουδων. Είναι κατάφυτα με πλούσια και ποικίλη βλάστηση από πυκνά δάση οξιάς, βελανιδιάς και καστανιάς, μαύρων και κόκκινων πεύκων, ενώ θάμνοι και φυλλοβόλα συναντιούνται στα χαμηλότερα επίπεδα.

Κατά την ελληνική μυθολογία οι εννέα Πιερίδες Μούσες, κόρες του Πιέρου και της Ευίππης, προστάτιδες της ποίησης, της μουσικής, του τραγουδιού και του χορού τόσο πολύ μαγεύτηκαν από το θαυμάσιο περιβάλλον των Πιερίων, ώστε παρέμεναν για πάντα στην περιοχή αυτή και το μελωδικό τραγούδι τους αντηχούσε στις βουνοκορφές και στα φαράγγια μέχρις ότου νικήθηκαν σε αγώνα από τις Ελικωνιάδες Μούσες και μεταμορφώθηκαν από αυτές σε πουλιά.