Πασίγνωστη στην Εύβοια, αλλά και στο πανελλήνιο είναι η Ιερά Μονή του Οσίου Δαυίδ του Γέροντος. Ειδικά μετά το τέλος της επίγειας πορείας, του για πολλά χρόνια χαρισματικού ηγουμένου της, γέροντος Ιακώβου (Τσαλίκη), ο τάφος του οποίου σήμερα βρίσκεται έξω από το Καθολικό της μονής.
Βρίσκεται στην καρδιά μιας όμορφης πυκνόφυτης έκτασης στην περιοχή Ροβιές της βόρειας Εύβοιας και είναι αφιερωμένη στη Μεταμόρφωση του Σωτήρος.
Ο Όσιος Δαυίδ ο εν Ευβοία που έκτισε τη μονή, υπήρξε ηγούμενος της Ιεράς Μονής Παναγίας Βαρνάκοβας (1520-1532) και κατόπιν μετέβη στη Βόρεια Εύβοια, στις Ροβιές. Ίδρυσε το φημισμένο μοναστήρι του, που φέρει το όνομά του από το 1540, πάνω στα ερείπια προϋπάρχοντος ναού, τον οποίο κατέστρεψαν οι Τούρκοι μετά την κατάληψη της Εύβοιας το 1470.
Ήταν ένας από τους φωτισμένους διδασκάλους του Γένους, ο οποίος προσέφερε πολλά στην παιδεία των υποδουλωμένων Ελλήνων και ταυτόχρονα ένας σπουδαίος άγιος της Ορθόδοξης Εκκλησίας, στον οποίο αποδίδεται πλήθος θαυμάτων. Τα ευωδιάζοντα λείψανα του οσίου φυλάσσονται στο Καθολικό της μονής, καθώς επίσης το θυμιατό και το πετραχήλι του.
Η μονή, στα χρόνια του Βυζαντίου είχε τιμηθεί με αυτοκρατορικούς τίτλους, οι οποίοι δυστυχώς καταστράφηκαν κατά την πυρπόληση της μονής το 1824 από τους Τούρκους, ως εκδίκηση για τη συμμετοχή των μοναχών της στον ξεσηκωμό του 1821. Ανοικοδομήθηκε το 1877. Στο υπόγειο υπάρχει μικρός ναός των Αγίων Αναργύρων με αγιογραφίες του 17ου αιώνα.
Σε απόσταση χιλιομέτρου βορείως της μονής βρίσκεται το «Αγιονέρι». Κατά την παράδοση, ο Όσιος Δαυίδ χτύπησε με το ραβδί του το βράχο και ανέβλυσε άφθονο και ιαματικό νερό. Ακόμη, σε απόσταση 20 λεπτών με τα πόδια, νότια της μονής, υπάρχει το «Ασκητήριο» του Οσίου Δαυίδ, ένα μικρό σπήλαιο σε βράχο, με το παρεκκλήσιο του Αγ. Χαραλάμπους.
Ο Γέροντας Ιάκωβος
Ημέρες δόξης και ανάπτυξης γνώρισε στα χρόνια της ηγουμενίας του μακαριστού Αρχιμανδρίτου Ιακώβου Τσαλίκη (1975-1991), ο οποίος άφησε φήμη και μνήμη οσίου ανδρός.
Ο μακαριστός γέροντας Ιάκωβος έζησε οσιακά σαράντα περίπου χρόνια στην Ιερά Μονή του Οσίου Δαυίδ. Μιμήθηκε τον όσιο Δαυίδ, και βάδισε στα ίχνη του. Οι ασκητικοί του αγώνες ήταν εφάμιλλοι των παλαιών οσίων. Όσο μεγάλωναν οι δοκιμασίες, οι ασθένειες και τα βάσανα του, τόσο ο Θεός τον χαρίτωνε με σπάνια πνευματικά χαρίσματα και τόσο μεγαλύτερη γινόταν η ακτινοβολία του.
Στη μονή προσέρχονταν για να τον δουν και να ζητήσουν την συμβουλή του εκατοντάδες απλοί άνθρωποι, αλλά και πατριάρχες και αρχιερείς, κληρικοί κάθε βαθμού και μοναχοί, πολιτικοί άρχοντες και ανώτατοι δικαστές, καθηγητές Πανεπιστημίου και επιστήμονες.
Στη μονή φυλάσσονται λείψανα πολλών αγίων. Έχει 13 μοναχούς και πανηγυρίζει στη Μεταμόρφωση του Κυρίου (6/8) και του Οσίου Δαυίδ (1/11).
