Ιερά Μονή Κοιμήσεως Θεοτόκου Βράχου Νεμέας , βρίσκεται γατζωμένη στο μέσον σχεδόν ενός απόκρημνου και βραχώδους όρους, το Πολύφεγγο εντός του σπηλαίου υπάρχει το ναΰδριο και το καθολικό και σήμερα αποτελεί ιερό προσκύνημα πανελλήνιας ακτινοβολίας και σεβασμού.

Ιδρύθηκε τoν 17ο Αιώνα ( 1631 ) βεβαίως είχε αρχίσει να κτίζεται αρκετά χρόνια νωρίτερα, αρχές του 16ου αἰώνος και το 1631 ανακηρρύσεται επίσημα Μονή με άδεια της Υψηλής Πύλης Η Παναγία τοῦ Βράχου είχε μεγάλη συμβολή στον αγώνα της απελευθέρωσης του γένους.

Στα χρόνια εκείνα το ιερό τέμπλο της Μονής ηταν επίχρυσο, σημάδι του πλούτου που συσσώρευσε εκει ο σεβασμός και η πίστη των ανθρώπων. Εντός του σπηλαίου υπάρχει και σώζεται εως σήμερα πηγή, αγίασμα, το οποίο και στα χρόνια της Τουρκοκρατίας τροφοδοτούσε και δρόσιζε τους πατέρες και τους αγωνιστές που έβρισκαν εκει ασφάλεια σε περιόδους επιδρομών.

Η Ιερά Εικόνα φυλάσσεται σήμερα στο Μετόχι του Αγίου Αθανασίου για μεγαλύτερη προστασία.Χαρακτηρίζεται ως Παναγία του Πάθους. Δεξιά και αριστερά της μορφής Της και στο επάνω μέρος έχει ζωγραφισμένους δυο Αγγέλους γονυπετείς, φέροντες και σύμβολα του Πάθους.

Επιγράφεται ως «Ἡ Ἀμόλυντυος Παρθένος »και κάτω από τον δεξιό Άγγελο και αριστερά της κεφαλής του Χριστού ( Βρεφοκρατούσα )γράφει: «Ὁ τό χαῖρε πρίν τῇ Πανάγνῳ μηνύσας σύμβολα τοῦ Πάθους προδεικνύει Χριστός δέ θνητήν σάρκα ἐνδεδυμένος πότμον δεδοικώς δειλιᾶ ταῦτα βλέπων».

Τα θαύματά της είναι πάμπολλα και έχουμε πάρα πολλές μαρτυρίες θαυματουργικών επεμβάσεων της.Εκτός απο αυτά έχει και μία τεράστια ιστορία .Επί της κατοχής κλέφτες εισέβαλαν στην μονή και την λεηλάτισαν,λιγο πριν φύγουν απο το μοναστήρι ένας απο αυτούς πυροβόλησε την θαυματουργή εικόνα στο χέρι. Αμέσως αυτή άρχισε να βγάζει αίμα και να δακρύζει.Έτσι μέχρι και σήμερα έχει μία μεγάλη τρύπα στο χέρι της.

Ακόμα όταν χτιζόταν η μονή οι χτίστες δεν ήταν δεμένοι και ουσιαστικά πατούσαν πάνω στα βράχια . Μία μέρα όμως δύο από αυτούς έτυχε και έπεσαν . Ο πρώτος καθώς έπεφτε φώναξε -ΜΑΜΑ ΜΟΥ! και δυστυχώς απεβίωσε . Αντίθετα ο δεύτερος φώναξε -ΠΑΝΑΓΙΑ ΜΟΥ και σώθηκε εκ θάυματος.