ο αυτοτελές φρούριο του Επταπυργίου, υπήρξε διαχρονικά η ακρόπολη της Θεσσαλονίκης. Συγκεκριμένα, αποτελούσε τον ύστατο προμαχώνα άμυνας, επειδή ολόκληρη η ακρόπολη φιλοξενούσε τόσο το Επταπύργιο, όσο και ένα αυτοτελές σύστημα πύργων, πυλών και τειχών που διέθετε και έναν οικιστικό ιστό. Γι΄αυτό και στις πηγές, οι κάτοικοι της Ακρόπολης λέγονται «κουλαϊτες», σε αντίθεση με τους πολίτες της κάτω πόλης, τους «Βουργεσίους». Το Επταπύργιο συντηρήθηκε από τους πρώτους Οθωμανούς, μετά την άλωση της πόλης το 1430 αλλά απόκτησε μια φοβερή φήμη όταν άρχισε να χρησιμοποιείται ως φυλακή. Πρόκειται για τις διαβόητες φυλακές του Γεντί Κουλέ, όπου έγιναν τόπος εγκλεισμού, μαρτυρίου και μεγάλης λαϊκής παράδοσης, σε όλη την διάρκεια του 20ου αιώνα.
Σήμερα, ο τόπος έχει αναστηλωθεί και συντηρηθεί. Από εκεί μπορεί κανείς να απολαύσει τη θέα όλης της πόλης.
